Ga er maar aan staan als bekend cabaretier. Je stelt je kwetsbaar op, je schrijft een kinderboek en alle ouders denken: “Dat wordt lachuh!” Binnen twee weken in de herdruk, dus ik was benieuwd of dat enkel te danken is aan zijn naam of het gewoon een meesterlijk debuut is?
De vader van Melle en Limoni is bioloog, hij werkt bij Museum Naturalis (de dode dierentuin, aldus Melle). Melle heeft snelle ogen, dat is erg handig. Hij telt in no time alle verschillende vogelsoorten in de duinen. Met deze superogen ziet hij op een nacht in zijn eigen slaapkamer een wollig, schuchter wezentje ronddolen. Hij trekt na lang aarzelen de stoute schoenen aan en vertelt het aan zijn vader. Die kapt het gesprek af en doet of hij van niets weet. Melle luistert die avond een telefoongesprek van zijn vader af waarin gesproken wordt over dit voorval. Er wordt gerept over Gorgels en een boek. Naar dat boek gaat Melle op zoek in de werkkamer van zijn vader. Hij vindt ‘Het boek der Nederlandse Gorgels en Brutelaars’ en er gaat een wereld voor hem open. Hij spreekt de Gorgel in zijn slaapkamer aan, die heet Bobba en hij is een waakgorgel. Waakgorgels beschermen alle kinderen tegen de Brutelaars die de kinderen ziek kunnen maken door in de mond te blazen als de r in de maand is. Later is Melle er getuige van dat Bobba het opneemt tegen een Brutelaar in zijn slaapkamer. Bobba raakt gewond tijdens dit gevecht en Melle besluit hem te helpen. Op zoek naar informatie worden ze betrapt door Papa en die besluit open kaart te spelen. Zelfs Opa die woont op het eiland is erbij betrokken. Melle bedenkt een plan om Bobba en de andere Gorgels te helpen en gaat de strijd aan tegen de Brutelaars, als dat maar goed afloopt.
In mijn omgeving heb vernomen dat het een heerlijk voorleesboek is, er wordt herhaaldelijk om gevraagd door de kinderen. Tijdens het lezen sluit ik de Gorgels snel in mijn hart. De illustraties van Rick de Haas geven de wezentjes kleur en vorm. Zelf lezen vanaf een jaar of zeven vind ik iets te gortig, samenlezen zou ik aanbevelen. Slechts eenmaal is ‘de cabaratier’ tussen de regels door te lezen, wanneer papa aan Melle verteld dat zijn moeder niet geloofd in Gorgels, “ze vind het wel een leuk idee voor een kinderboek”. Het-snelle-taalgebruik-van-de-Gorgels doet mij uitkijken naar een luisterboek waarin de Gorgels worden ingesproken door de geestelijk vader zelf. En na deze introduktie zou ik in deel 2 graag een hoofdrol weggelegd zien voor Limoni, de zus van Melle, die ook erfelijk belast blijkt te zijn. Kortom een prima debuut met perspectief.
Meer informatie: https://www.degorgels.nl/
‘De Gorgels’ van Jochem Myjer met illustraties van Rick de Haas, Uitgeverij Leopold 2015 is o.a. hier te koop!
Boek 108/53 #boekperweek
/Lmcmr