Een oorlogsroman in de vorm van een peerbook. Eigenlijk ook aan te raden aan volwassenen. Heel indrukwekkend, maar toch ook romantisch. En zo vlak voor de Dodenherdenking ook een echte vakantietip!
Het is 1944, de Tweede Wereldoorlog loopt op zijn einde. De bevrijders zitten de Duitsers op de hielen, maar soms is niet precies duidelijk wie nou wie is. De bommen en granaten zijn van beide kanten dodelijk. We volgen Sooys op de voet. Hij woont in Oostburg, Zeeuws Vlaanderen. Zijn vader is opgeroepen en zijn moeder raakt gewond en ligt in het ziekenhuis, dat later geëvacueerd wordt. Als oudste zoon probeert hij de verantwoording over zijn brusjes op zich te nemen. Die willen niet altijd luisteren en trouwens wie weet er nu echt waar het veilig is? Dan krijgt hij van het verzet ook nog een boodschap mee, die hij moet overbrengen. Onderweg worden de kinderen wel eens geholpen met voedsel en onderdak, maar wie is er te vertrouwen? En waar zit de vijand? En dan komen ze bij een boerderij op zoek naar onderdak en voedsel. Er woont een meisje, haar opa is er niet. Ze helpen elkaar. Marrie geeft de kinderen onderdak en samen proberen ze de boerderij draaiende te houden. Het oogsten van voedsel en het draaien van een gezin, het lijkt wel echt. Dan zijn er soldaten in de boomgaard. Ze zullen hen toch niets aandoen? Ze slaan na dit avontuur weer op de vlucht, maar dan nu samen, voor eens en voor …..altijd?
‘Eigen vuur’ van Karlijn Stoffels, Uitgeverij Leopold 2016, is o.a. hier te koop.
Boek 29/2016
/Lmcmr