Als ik de naam ‘Reggie Naus’ hoor vallen beginnen mijn ogen als vanzelf te schitteren, gevaarlijk te fonkelen zo je wilt. Ik lees graag zijn vertalingen en heb genoten van ‘De Ninja’s van de overkant’ Wanneer als een knallend vat buskruit het bericht van het verschijnen van ‘De pakjespiraat’ in mijn mailbox ploft. wacht ik als een klein kind op Sinterklaasavond met knikkende knieën op het gebons van de postbode. Welke kleur zouden de Pieten hebben?
Michiel woont nog steeds naast de familie Donderbus. In de straat is een actiegroep tegen zwarte pieten aan het paraderen als zijn oog op het huis van zijn buren valt. Waarom is alles dichtgetimmerd? Ze lopen bijna een rookvergiftiging op wanneer zelfs de schoorsteen wordt afgesloten. Vreemd. Wanneer iedereen naar buiten rent voor frisse lucht neemt opa Donderbus de benen. Michiel gaat op pakjesavond toch bij zijn vriend Billy langs, hij neemt wat snoep mee. Het is enorm saai als je niet mee mag doen met alle festiviteiten, want Sinterklaas geeft alleen zoete kinderen een cadeautje is de verklaring van Ma Donderbus. Berichten van een rovende Sinterklaas bereiken de familie Donderbus. Michiel, Billy en het nieuwe buurmeisje Lizzie gaan op pad in het donker op Sinterklaasavond. Wat volgt is een avontuur met een actiegroep, een rumdrinkende, vloekende en tierende Sinterklaas en Pieten met allemaal een andere kleur.
Een heel actueel boek met respect voor het verleden en heden gegoten in een onvervalst piratensausje. Ik ben er dol op. Op begrijpelijke wijze wordt de huidige patstelling tussen Voor & Tegen verwoord en geeft de Piratenfamilie er toch zijn eigenwijze draai aan. Het boek sluit af met een clifhanger naar Kerst. Het zal toch niet …!
‘De pakjespiraat’ van Reggie Naus, met illustraties van Mark Janssen, Uitgeverij Ploegsma 2015 is vanaf heden te vragen aan Sinterklaas, geef deze link maar door.
/Lmcmr