Negen maanden lang heeft je kindje zich in je buik weten uit te groeien van een zaad- en eicel tot een volledig minimensje. En in die negen maanden is een onzichtbare band ontstaan, een die bij een gezonde ouder-kind relatie altijd zal blijven bestaan. Voor de ene ouder is die band een flexibel elastiek geworden. Een elastiek die het kind de ruimte geeft daar te gaan waar het zijn wil, zonder door de ouders continu geremd te worden.

Loslaten is wel een proces hoor. Een proces waar ouders ongemerkt soepeltjes doorheen gaan, waar ze als het ware met kinderen in meegroeien. Maar, er is altijd een maar, er zijn ook ouders die enorm veel moeite hebben met loslaten. En dat kan enerzijds stof zijn om wat lacherig over te doen, maar het kan zover gaan dat het het kind in alles belemmert en zodra het volwassen is, de band voorgoed verstoren. Hoe doe je dat, dat loslaten van je kind, ook als het tegen je gevoel ingaat?

Wanneer breekt het moment aan om los te laten?

Er is niet een leeftijd of moment te noemen waarop je zegt: en nu moet je loslaten. Het is een proces wat al begint als je baby bijvoorbeeld voor het eerst naar de opvang gaat. Maar ook als je kind niet meer in het peuterbedje slaapt en vraagt of je een halfhoogslaper of, nog spannender, een hoogslaper wilt kopen.

En uiteindelijk merk je dat je kind helemaal niet uit de hoogslaper valt, een moment waar je met een glimlach aan terug denkt. Loslaten is een proces wat in de loop der jaren met jullie meegroeit. Je kijkt naar wat verantwoord is, wat gebruikelijk is bij de gemiddelde leeftijdsgenoten en vooral ook met welke verantwoordelijkheid je kind om kan gaan.

Loslaten is belangrijk voor de ontwikkeling

Het is ooit de bedoeling dat je kind op eigen benen staat en weet wat er speelt in de grote boze buitenwereld. Kan jij je kind niet loslaten, dan zal het uiteindelijk onbeslagen ten ijs komen. Een kind moet uiteindelijk losgelaten worden om zelfstandig te worden. Maar zal het zelfvertrouwen beschadigd raken als je je kind overal tegen beschermt. Komt je kind in een lastige situatie, dan zal hij zelf leren deze op te lossen. Dit geeft zelfvertrouwen. En natuurlijk horen die lastige situaties wel door ouders begeleid te worden als het kind nog te jong is om het op te lossen.
Heb zelf ook vertrouwen in het kunnen van je kind. Twijfel je over een bepaalde situatie en hoe er mee om te gaan, bespreek dit dan met je partner, vrienden of iemand die ook kinderen in die leeftijd heeft (gehad). Het is op die manier fijn om je bezorgdheid te relativeren. Merk je dat die bezorgdheid ernstige vormen aanneemt, ga dan na waar het vandaan komt en of het wel gegronde zorgen zijn. Zoek desnoods advies en ondersteuning bij het CJG.

/Gastblog

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.