Woezel & Pip zijn weer in het theater te zien met alweer hun vierde familievoorstelling ‘Op zoek naar de Sloddervos!’. Een heerlijke theater-spin-off van de succesvolle bioscoopfilm met de meest populaire hondjes van het land. Ga mee op reis tot voorbij de Tovertuin waar Woezel & Pip hun allerleukste, maar ook stoutste neefje Charlie ontmoeten. Samen met al hun vriendjes gaan de hondjes op zoek naar de stelende Sloddervos. ‘Woezel & Pip Op zoek naar de Sloddervos!’ zal nog dagenlang het gesprek van de dag zijn, want die Sloddervos… daar zal de theaterzaal vol mee zitten!
Astrid van jufastridreijman.wordpress.com ging voor KiDDoWz naar deze leuke voorstelling!
Donderdag 27 oktober was het zover, samen met mijn nichtje mocht ik voor KiDDoWz naar het Chassé theater in Breda.
Mijn jongste dochter van 9 was eigenlijk best jaloers dat ik met haar nichtje naar het theater zou gaan. Ik dacht dat ze waarschijnlijk ‘te oud’ zou zijn voor deze voorstelling omdat er 2+ bij stond.
Om 14u waren we in Breda en werden we hartelijk ontvangen.
We zouden een foto mogen maken van de cast, maar het wachten was op Dinand Woesthoff. Langzaamaan stroomde de foyer vol met enthousiaste en gespannen peuters en kleuters, samen met hun mama’s, papa’s, oma’s en opa’s. Een gezellige drukte.
Om 14.45 mochten we in kleine groepjes van de Pers naar binnen om op het podium een foto te maken van de cast. Mijn nichtje vond dat best heel spannend, ineens zo dichtbij Woezel & Pip, de Buurpoes, Wijze Varen, Charlie en de (best grote) Sloddervos. De vertelster leek wel een sprookjesprinses. Een hele mooie jurk en zo’n lieve glimlach. We werden er door betoverd.
Vervolgens mochten we de zaal in, op het balkon recht voor het podium, wat een mooie plaatsen! De zaal stroomde al snel vol de kinderen en hun (groot) ouders.
De spanning begon te stijgen en toen startte de muziek en de lichten gingen dimmen. Een spannend moment voor vele kinderen en ook voor mijn nichtje.
Daar kwam de vertelster en Wijze Varen en alle andere figuren uit de Tovertuin, behalve Woezel & Pip. Dat duurde eventjes maar gelukkig kwamen ook zij het podium op.
In het begin (het was voor mij de eerste voorstelling van Woezel & Pip) was ik vooral heel erg aan het kijken naar de poppenspelers en de vertelster, hoe mooi en soepel het allemaal liep, het verplaatsen van decorstukken en het spelen met de poppen. Hoe fascinerend dat ook was om naar te kijken, verslapte mijn aandacht daar toch echt vrij snel, omdat je door de kinderen die er om je heen zitten (en mijn nichtje op schoot) mee wordt getrokken in het verhaal, het avontuur. De grappige speelse hondjes op hun stepje en luisterend naar de ideetjes die ze hebben, de ondeugende dingetjes die ze doen en…. de dingen die ze achter zich laten slingeren, hoe ‘sloddervosserig’ ze zijn. Net als veel kinderen toch?
Wijze Varen gaat de hondjes waarschuwen voor de Sloddervos, omdat ze van alles kwijt raken. We maken ook kennis met Charlie, het neefje, een enthousiast en onstuimig hondje, dat graag het goede wil doen, niet stout zijn en tante Perenboom niet boos wil maken. Ook de gevoelens en emoties die bij logeren komen kijken, komen aan bod. Spanning en wat angst voor het donker en het onbekende, vreemde geluiden die je hoort wanneer je ergens anders slaapt dan in je eigen mandje/huis. Heel mooi en herkenbaar voor kinderen (en ouders).
Charlie lijkt niet na te denken over de dingen die er gebeuren, hij wil gewoon lekker lol maken. Maar er blijven spulletjes verdwijnen. Ook het cadeau voor de bijna jarige Wijze Varen. De honden bedenken onder leiding van Pip en Buurpoes een plan…. om Sloddervos te vangen. Dat brengt ze echter wel op een plek waar ze zeker ’s avonds en ’s nachts niet mogen komen van tante Perenboom. Een hoop spanning en actie en grappige momenten. Zullen ze de Sloddervos vinden? Zal het plan van Pip en Buurpoes slagen? Komt het goed tussen Woezel & Pip die toch wat onenigheid krijgen door/over Charlie? En….. Bestaat de Sloddervos wel echt? Of alleen maar in je fantasie? Zit de zaal misschien ook vol Sloddervosjes?
De voorstelling duurt een uur en zeker voor jonge kinderen is dat best een lange spanningsboog. Her en der hoor je kinderen lekker er tussendoor praten, maar ook roepen naar de figuren op het podium. Ik vond het erg mooi om te zien dat er regelmatig momenten zijn in het stuk waarop de kinderen gevraagd wordt deel te nemen vanaf hun eigen plekje. De kinderen krijgen de kans om te bewegen, te helpen zoeken. Begrippen als links en rechts kwamen aan de orde, onder en boven.
De juf in mij kwam naar boven! 😉 Prachtig. Op spelende wijze komt er van alles aan bod. De kinderen moeten helpen tellen en aftellen. Wat een spanning en sensatie.
Voor deze leeftijdsgroep is een uur ook lang zat, maar erg leuk. Mijn nichtje, en ik, hebben ontzettend genoten!
Een absolute aanrader voor fans van Woezel & Pip, maar ook voor mensen die de hondjes (bedacht door Guusje Nederhorst) nog niet kennen.
Meer informatie: www.VanHoorne.com/WoezelenPip
/Astrid Reijman
jufastridreijman.wordpress.com
https://www.facebook.com/JufAstridReijman/