En daar gaan weer twee vuilniszakken ……
Ik had mezelf voorgenomen rustig aan te doen met de Paasdagen. De meisjes waren al eerder vrij van school en we rommelen maar wat aan. Die lege meisjesslaapkamer is een genot voor het oog en dagelijks wordt al het speelgoed zonder al te veel gezeur weer op zijn plek gelegd. We raken er allemaal al een beetje aan gewend. De spullen voor de weggeefhoek had ik klaargezet in de gang om naar de kelder te brengen. Dat deed ik natuurlijk niet direct, dus een dag later heeft een van de meisjes de houten blokkendoos weer in bezit genomen en even lekker omgekeerd in de meisjesslaapkamer. Stom van mij, uitstel is afstel, dus huppakee direct alles naar de fietsenkelder gesleept.
Marie Kondo ziet graag alle plankjes, zoals je douche-plankje en de badrand, leeg. Je spulletjes staan 
in de kast, die pak je voor het douchen of badderen en nadien gaan ze weer afgedroogd in de betreffende kast. Ons doucheplankje staat vol aangebroken verpakkingen. Zelfs van die proefzakjes shampoo en die vallen steeds om. Ik gooi alles weg en de shampoo/ douchegels staan op hun plaats in de kast. Ik gebruik al jaren lang ons bad als opslagplaats voor badspeelgoed e.d. Ook staat ons wasrek alle dagen volgehangen in het bad. Tijd voor verandering. Ik haal het badspeelgoed uit het bad en gooi een plastic tas vol weg. Vooral die eendjes die water op kunnen zuigen zijn niet hygiënisch. Ik kan het bad weer eens goed schoonmaken en neem me voor in het vervolg het wasrek af te halen, het wasgoed op te vouwen en het wasrek op te bergen in het hanggedeelte van onze kledingkast.
Ik zie enorm op tegen het uitzoeken van drie kasten meisjeskleding, maar ben voor mijn gevoel nog niet klaar voor vandaag. Er staat een klein houten kastje in onze slaapkamer. Dat kastje zit vol met kassabonnetjes uit het jaar kruik, schoenpoetsspullen en alle Douwe Egberts spaarzegels. Dat kastje kan ik wel even snel leeghalen. Het is niet op de manier van Marie Kondo, per categorie, maar wel even lekker voor tussendoor. Wederom verbaas ik mezelf over mijn bewaardrift. Ik kom bonnetjes van onze huwelijksdag bijna tien jaar geleden tegen. Lekker alles weggegooid.
Ik vraag mezelf onderhand wel eens af wie mijn dagboek meelezen en of jullie ook aangestoken zijn met het opruimvirus?
Eenmaal in je leven goed opruimen, want daar gaat weer een vuilniszak met badspeelgoed en kassabonnen de deur uit ….
/Lmcmr