Vroeger, toen we nog hele avonden met het gezin op de bank doorbrachten, keken we altijd samen televisie. Vaak besloten mijn ouders wat er gekeken werd en had ik als kind niet zo heel erg veel in te brengen. Alleen als ik bij mijn opa en oma was, kon ik kiezen wat ik wilde kijken, omdat daar een tweede televisie in het bij-kamertje stond. Vaak gooide ik in de woonkamer een VHS in de recorder en dan dook ik met een dekentje in de grote fauteuil in de andere kamer. Ze hadden zelfs een pasje van de videotheek, waarmee ik altijd een stuk of twee films mocht huren. Hoe het ook zij, thuis waren er wel verschillende frustraties, omdat er maar één televisie was!
#1 Weinig zenders en programma’s voor kinderen
Vroeger waren er lang niet zoveel zenders zoals nu. Je had wel de publieke zenders zoals Nederland 1, Nederland 2 en Nederland 3, maar echt heel veel meer was er niet. Heel erg in het begin waren er maar weinig programma’s voor kinderen, behalve Sesamstraat, TikTak en dat soort programma’s. Later was daar gelukkig Kindernet en ook Telekids, maar het aanbod was vele malen kleine dan wat de interactieve TV tegenwoordig te bieden heeft. Nu is het aanbod zo groot dat het lastig is om te kiezen.
#2 Er was geen kabel televisie, dus het sneeuwde regelmatig
Dit houdt simpelweg in dat je antenne helemaal goed moest staan, anders had je gewoon storing in je beeld (zo’n sneeuwbui weet je wel?). Ook als het onweerde was het sneller merkbaar omdat de storingen dan continu door je beeld kwamen golven.
#3 Maar één programma tegelijk opnemen, altijd iemand pech dus
Vroeger kon je maar één programma opnemen op een lege VHS band. Toch lastig als er drie personen zijn die allemaal iets willen zien. Eentje werd er altijd teleurgesteld, omdat deze persoon én niet live kon kijken, maar het ook niet kon opnemen. Tegenwoordig kun je opnemen wat je wilt en dus TV kijken wanneer je wilt. Tevens is er de On Demand functie waarmee je dingen terug kunt kijken, zelfs als je het niet opgenomen hebt. Verder hoef je dus niet meer naar een videotheek, maar regel je dit via bovenstaande functie, of een ander partner-programma zoals bijvoorbeeld Netflix of Videoland.
#4 De televisiegids werd doorgebladerd op zoek naar een leuk programma
En dat was niet altijd even makkelijk, want wat ik als kind leuk vond, vonden mijn ouders niet altijd even leuk. Overigens mocht ik later wel altijd “Geef nooit op” en “Het Jeugdjournaal” kijken….dat was wel heel erg leuk. Op andere dagen, bladerden we heel lang de gids door om een programma te vinden dat bij iedereen zou passen. Helaas niet altijd met succes…plus; ik moest altijd dat eeuwige journaal om 18.00 uur en 20.00 uur meekijken.
#5 Afstandsbediening; had je vroeger niet…en tegenwoordig is ‘ie altijd kwijt..
Waar we ons nu vaak genoeg het ongans zoeken naar de drie (!!!) verschillende afstandsbedieningen, moest je vroeger gewoon opstaan om van zender te wisselen of het volumeknopje te bedienen. Vreselijk toch? Zeker als je onder een warm dekentje op de bank ligt…Tegenwoordig hebben we er dus drie, die ook standaard kwijt zijn (of batterijloos).
Vroeger was dus echt niet álles beter!
Tegenwoordig is het allemaal een stukje makkelijker gelukkig! We kunnen zelfs op verschillende schermen kijken (ook op de tablet, laptop en mobiele telefoon wordt regelmatig een programma teruggekeken. Daarnaast vind ik het erg makkelijk dat ik gemiste uitzendingen met gemak kan bekijken, zonder dat ik alles maar hoef op te nemen. Iets minder afstandsbedieningen zou van mij wel mogen, maar verder klaag ik echt niet!
Hoe ging het vroeger bij jou thuis? Waren daar ook irritaties tijdens het televisie kijken?
Beeld: Pixabay