Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: dit boek krijgt vijf sterren, bij gebrek aan meer. Ik had al zo’n vermoeden door de kaft en titel, dus ik had dit boek bewaard tot ons lange Paasweekend. Het is nogal een pil en ik wilde ervan genieten.
Tijs is de jongste zoon van een loods op Texel. Zijn oudere broers zijn de zee opgegaan en voor hem is bedacht dat hij het werk van vader over kan nemen. In Tijs wakkert echter een ander vuurtje. Hij wil dolgraag indruk maken op Antje. Hij besluit, zonder toestemming van zijn ouders, een plekje te bemachtigen op een walvisvaarder. Dat lukt hem bij commandeur Klaas Daalder op de Jonge Eva. Samen met zijn beste vriend Maarten, zoon van de bakker. Uiteindelijk krijgt hij zijn ouders zege, Antje zegt toe op hem te wachten en ze varen weldra uit. Tijs is kajuitwachter en Maarten kokshulp. Wat volgt is een bloedstollend avontuur. Ze vangen walvissen, vullen spekvaten, ze krijgen zeebenen, ze komen in een zware storm en ze raken later ook nog eens ingesloten door het ijs. Er gaat tijdens deze reis veel verloren, van ledematen, proviand tot verlies van het moraal. Zelfs maten laten het leven. Zal Tijs ooit Antje weerzien?
Wanneer ik het boek open zie ik direct een oude landkaart van de poolregio. Wat er ook gebeurt met Tijs en Maarten, er gloort hoop aan de horizon. Op een gegeven moment leven ze letterlijk tussen hoop en vrees, toch geef ik als lezer de moed niet op. Het boek gaat over vriendschap, opgroeien, over vallen, opstaan en weer doorgaan. Het boek is zo levensecht dat ik het gevoel heb het met eigen ogen te hebben gezien. Ik ken Tijs en Maarten ook en wil ze graag aan iedereen voorstellen. Dit avontuur speelt zich af in maart 1725. Het boek is doorspekt met scheepvaartterminologie en geschiedkundige waarheden, alsof de auteur het dagboek van haar bloedeigen voorvader heeft overgetypt. In het dankwoord lees ik pas hoe het boek tot stand is gekomen. Met medewerking van verschillende deskundigen. Wat een bevalling moet dat zijn geweest voor Bianca Mastenbroek. Als er zo’n verhaal in je rondwaart en je het juist op papier wilt zetten. Het boek sluit af met een verklarende woordenlijst. Ik durf het bijna niet te vragen, maar ik kan mezelf toch niet aan de indruk onttrekken dat we Tijs en Maarten nooit meer zien uitvaren …? Op hoop van zegen dan maar.
‘Walvisvaarders’ van Bianca Mastenbroek, Uitgeverij De Vier Windstreken, 2015 is o.a. hier te koop:
[bol_product_links block_id=”bol_55242aa5605bc_selected-products” products=”9200000030244595″ name=”walvis” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
Boek 46/53 #boekperweek
/Lmcmr