Waarschijnlijk heb 
je wel eens eerder van de term slaapapneu gehoord. En misschien kun je zelfs wel een klein beetje vertellen wat het is. Voor iedereen die het niet weet, of er gewoon meer over wilt weten, heb ik besloten om er een blog aan te wijden. Slaapapneu is namelijk niet een ongevaarlijk iets. Het gaat om een slaapstoornis, waarbij de luchtweg tijdens de slaap volledig afgesloten raakt. Zo’n “ademstop” duurt gemiddeld 10 seconden, maar soms kan het zelfs 30 seconden duren. Dit houdt simpelweg in dat de betreffende persoon dus al die tijd geen zuurstof binnen krijgt. Waarschijnlijk kun je wel begrijpen dat dit niet goed is voor iemand en soms kunnen de gevolgen zelfs heel erg groot zijn.
Wat is slaapapneu?
Men spreekt van OSAS (obstructieve-slaapapneusyndroom) wanneer bij iemand de ademhaling stopt voor 10 seconden of langer, of wanneer AHI (Apneu Hypopneu Index) met een laag zuurstofniveau 5 keer (of zelfs vaker) per uur voorkomt. Deze zogenaamde AGI is dus een indicatie van het aantal ademstops per uur. Indien deze 5 tot 15 is, dan spreekt men van een lichte vorm van slaapapneu. Is er sprake van 15 tot 30 dan is het een matige vorm en vanaf een AHI van 30 is er sprake van een ernstige vorm van slaapapneu, welke dus zeer gevaarlijk kan zijn.
Oorzaken
OSAS ontstaat doordat de bovenste luchtweg wordt afgesloten (onder andere door de tong). Het verschil tussen snurken en slaapapneu is als volgt; als je snurkt valt je tong en/of je huig naar achteren, omdat de spierspanning weggevallen is. Hierdoor vernauwd de luchtweg en ontstaat er een snurkend geluid. Bij slaapapneu raakt de luchtweg zodanig vernauwd dat deze afgesloten raakt, waardoor de persoon in kwestie een paar seconden geen adem krijgt. Een lichaam stuurt op zo’n moment automatisch een signaal vanuit de hersenen naar de spieren in het gehemelte en de tong, om de ademstilstand te stoppen. Dit gebeurt omdat op dat moment de spieren zich zullen spannen, waardoor iemand dus niet kan stikken tijdens een ademstilstand. Nadeel is echter wel dat de betreffende persoon niet in een diepe slaap kan vallen, waardoor hij/zij onvoldoende rust kan pakken in de nacht. Een gevolg hiervan kan zomaar zijn, dat iemand overdag in slaap kan gaan vallen (dit kan gevaarlijk zijn, zeker als dit voorkomt tijdens het besturen van een voertuig). Ook kan er concentratieverlies ontstaan, waardoor er minder goed kan worden gefunctioneerd.
Complicaties
Dat het een gevaarlijk iets is, lijkt me ondertussen wel duidelijk. En helaas zijn er nog meer complicaties te benoemen. Veel mensen met een slaapapneu lijden ook aan een hoge bloeddruk, diabetes en hartziekten. Verder kan ook een hersenbloeding worden veroorzaakt door slaapapneu. Uit onderzoek is gebleken dat obesitas onderling verbonden is met slaapapneu. Hierdoor moet bij een zwaarlijvig persoon worden gecontroleerd of de levensstijl slaapapneu veroorzaakt.
Slaapapneu kan het zuurstofgehalte in het bloed verlagen, maar er ook voor zorgen dat de polsfrequentie hoger wordt tijdens het slapen. Na verloop van tijd zal de kans op bijvoorbeeld een hartziekte toenemen, omdat dit alles een aanslag op een lichaam is. Verder kan het zo zijn dat er een hoge bloeddruk ontstaat en dat men last krijg van psychische problematiek, zoals melancholie. Overigens zorgen de schommelingen in de bloeddruk er vaak voor dat uiteindelijk de hart- en bloedvaten hieronder zullen gaan lijden. Slaapapneu zorgt altijd voor “gesnurk”, wat niet alleen vervelend is voor een eventuele partner, maar dus ook voor de gezondheid van de persoon in kwestie.
Slaapapneu behandeling
De meest effectieve slaapapneu behandeling blijft op dit moment een CPAP masker, hoewel de meeste mensen hier al snel mee stoppen. Het apparaat is vervelend om te dragen, de machine maakt veel geluid en er is altijd stroom nodig in de buurt.
Verder is er mogelijkheid voor het gebruik van een MRA-beugel. Deze tandheelkundige beugel zorgt ervoor dat de tong niet meer naar achteren valt, waardoor ademstops voorkomen worden. Het nadeel van deze beugel is echter wel dat de kaken niet meer op elkaar kunnen, waardoor er veel zal worden gekwijld tijdens het slapen. Ook kunnen er pijnklachten in de kaken ontstaan. Wat de MRA niet kan voorkomen is de positie en het terugvallen van de huig. Deze kan dus gewoon nog naar achteren vallen, waardoor in sommige gevallen er weer gesnurk zal ontstaan.
De nastent™ is een nieuwe methode, die zeker het proberen waard is. Deze buisvormige katheter wordt door de gebruiker in één neusgat ingebracht, waarbij de tip hiervan reikt tot aan het gehemelte, naast de huig. Dit alles voorkomt dat de luchtwegen afgesloten raken, zodat er geen gesnurk meer is en er ook geen sprake meer is van lichte slaapapneu. De katheter is gemaakt van uiterst zacht materiaal (siliconen en glycerine) en is zo ontworpen dat de gebruiker minimaal ongemak zal ervaren. Verkrijgbaar in verschillende maten, dus bekijk van tevoren goed welke het beste bij je past.
Ik ben geen arts en zal dit ook nooit worden. Deze blog is puur informatief.
Vraag altijd advies aan een deskundige, indien je meer wilt weten over slaapapneu behandeling.
Afbeelding: Pixabay
