“Benjamins Schuifbestekje is ontwikkeld vanwege Myrthe en Teunis. Beiden zijn flink eigenwijs en wilden al vroeg alles (ALLES!) zelf doen, waaronder zelf eten. Dat maakten ze destijds ook luid en duidelijk kenbaar. Omdat ondanks deze drang naar zelfstandigheid de spaghetti aan het plafond eindigde, de doperwten tussen de plinten en de rijst in de romper, is Benjamins Schuifbestekje ontwikkeld. Waarom zouden wij de drang naar zelfstandigheid van onze kinderen ook niet stimuleren? Zelfstandigheid is immers essentieel om goed te kunnen functioneren in het leven.”

Vanaf een maand of 11 geven kindjes vaak aan dat zij zelfstandig willen eten. Dat gaat nog niet netjes, maar laat ze maar gaan. Op dat moment is het voor een kindje heel praktisch om een gebogen lepeltje zoals dat van Benjamins Schuifbestekje te gebruiken. Het schuifje laten we nog even in het doosje; dat komt nog niet van pas. Het lepeltje moet in het rechterhandje. Door de vormgeving van het lepeltje hoeven de kindjes geen moeilijke draai met hun armpje te maken als ze een hapje hebben opgeschept. Dat scheelt geknoei en doordat het zelf eten daardoor sneller lukt, groeit het zelfvertrouwen.
Vanaf het moment dat kindjes 1 ½ jaar oud zijn (of te wel een maand of 18) zijn de
hersenhelften zo ver ontwikkeld dat als het ene handje iets doet, het andere handje dat spiegelt. Nu kan ook het schuifje worden gebruikt. Die moet in het linkerhandje. Dus, als het rechterhandje met de lepel over het bordje schuift en in het linkerhandje zit het schuifje, dan schuift die op precies dezelfde manier in tegenovergestelde richting over het bordje en werken die twee handjes samen. Zo is het nog makkelijker om zelf te eten en daarom ook superleuk. Kindjes leren op deze manier meteen om “met twee handen te eten”. Dat is immers logisch voor ze want het werkt.

Meer informatie en bestellen: http://www.benjamins-products.