Nu zijn wij ontzettende kaartliefhebbers en staan wij altijd open voor een nieuw spel, maar wat ik nu heb meegemaakt slaat alles. De schoolmeid zit pas in groep 4 in een middenbouw met groep drie tot vijf. Ze heeft nog lang geen tafels, maar ze al wel ergens opgepikt. Regelmatig hoor ik haar op het toilet de tafel van vijf opzeggen. Op twitter zie ik een afbeelding van Joepspel langskomen en benader ze voor een review. Ze sturen het kaartspel op en hier ligt onze review.
Joepspel is een kaartspel met negen eilanden, waaronder Schateiland. Het is de bedoeling dat je met je gevouwen bootje van eiland naar eiland vaart en daar de tafelsom hardop voorleest. Indien correct dan mag je graven naar een (schat)kaart. Nadat er drie schatkaarten zijn opgegraven vangt de eindrace naar Schateiland aan. Wie daar het eerst op terecht komt heeft de reis gewonnen. De kaarten zijn kleurrijk vormgegeven. De afgebeelde symbolen staan synoniem voor een getal. Hierdoor wordt de tafelsom beeldend gemaakt en zal een kind het beter onthouden. Eigenlijk denkt het kind in beelden en maakt het dan een vertaalslag naar de getallen. Daarnaast wordt op de bolletjeskaarten inzichtelijk gemaakt met drie stippen naar rechts en acht stippen naar beneden dat drie maal acht vierentwintig stippen zijn. Op de getalkaarten zijn de symbolen ingekleurd die bij de tafelsom horen.
Dat willen we zien, dus we pakken het kaartspel uit. De schoolmeid is blij met wat qualitytime en we vouwen de bootjes en leggen de negen eilanden neer. Onder de acht eilanden rondom schateiland verstoppen we drie bolletjeskaarten. We pakken drie kaarten van de pot en de jongste begint met haar bootje vanuit het midden, schateiland. Als je kunt varen dan moet je. Met een getalkaart, veerbootticket in handen kan reizen naar een buureiland en met een bolletjeskaart, speedbootticket is het vrij reizen. Met getalkaart twaalf kan ze varen naar eiland twee (hartje), drie (Kroon), vier (Klaver) en zes (Lieveheerstbeestje). Ze kiest het hartje, hakkelt de bijbehorende som eruit en kijkt me vragend aan???? Klopt, graven maar! Ze graaft een douanekaart op (6×6, 7×7, 8×8 of 9×9), die moet ze gelijk op het bijbehorende eiland leggen om te blokkeren. Per beurt mag je een kaart spelen dus ik ben. “Negen keer acht is tweeënzeventig”, de schoolmeid houdt me angstvallig in de gaten en leest op de kaarten mee. We gaan vrolijk door met eilandhoppen tot we drie schatkaarten opgegraven hebben. Met getalkaart 60, 70, 80 of 90 kan je de laatste reis naar Schateiland aanvangen en de schoolmeid had heel kien de getalkaart 90 een tijdje achtergehouden. “Bah, wat een rotspel! Als jij steeds wint doe ik niet meer mee!”
Krap een week later spelen we ‘s middags weer wat potjes samen en bemerk ik dat het hakkelen over is. De schoolmeid heeft het spel, de verschillende soorten kaarten en symbolen in de gaten. Nu moet ik echt op gaan letten, want nu wordt ook valsspelen niet geschuwd.
‘Joepspel, rekenen met verbeelding en fantasie’ is bedacht en ontwikkeld door Inge en Jeanette. Deze dames zijn goed benaderbaar en staan open voor suggesties. In de korte tijd dat Joepspel ontwikkelt is zijn er al variaties op het kaartspel bedacht. Die kan je vinden op http://www.joepspel.nl/voor-kinderen/, sterker nog met je tip kan je een spiekpen winnen! Op de site staat ook informatie voor ouders, leerkrachten en verkooppunten van Joepspel. De spelvariaties houd ik nog even achter de hand, ik moet eerst even aan MIJN basis werken!
/Lmcmr
Wow Linda, dat klinkt echt als een fantastisch spel! Hopelijk komen dergelijke spellen ook op scholen terecht!
Klinkt als een briljant spel. De tafels moeten er immers helemaal inslijten. En alles wat daarbij helpt vind ik goed.